Impressie van de tweede week

Zo…het is weer even geleden, dus kan me voorstellen dat veel mensen vol spanning zitten te wachten op de  volgende update! Haha, hier is hij dan! We hebben weinig internet gehad de afgelopen dagen en daarnaast heel veel gezien en gedaan!

We moeten weer even terug in de tijd. Tot vorige week maandag om precies te zijn.

Na Plettenberg baai zijn we richting Addo vertrokken. We zaten daar in een guesthouse van een Nederlander. De eerste nacht waren we de enige gasten, dus had Diederik tijd voor een township tour. Dat is een ritje door de armste woonwijken van Zuid Afrika, elke stad heeft er wel 1 zo groot als Drielanden. De eigenaar van de guesthouse heeft daar een project opgestart om de kinderen die daar leven in de leeftijd van 2 tot 7 van een lunchmaaltijd te voorzien. Het is een kleinschalig project waarbij je eventuele financiële steun die je hem geeft rechtstreeks naar die mensen ziet gaan. Erg gaaf! Hij is ook pleegvader van een jongetje van 10, Samuel genaamd. Een enorm energiek en vrolijk mannetje die ook mee ging met de township tour, inclusief een vriendje van hem, Junior! De tour was heel indrukwekkend als je daar als blanke door de zandwegen rijdt langs al die hutjes. We hebben de keuken gezien waar de lunch elke dag in wordt klaargemaakt, ze eten daar voornamelijk rijst omdat dat heel goedkoop is maar niet voedzaam. Bonen daarentegen zijn wel voedzaam maar 4 keer zo duur als rijst! We hebben ook een bezoek gebracht aan de pleegmoeder van Samuel. Zij is 67 jaar en heeft al 25 kinderen (weesjes net als Samuel en Junior) opgevoed. Toen we bij haar aankwamen liepen er nog wat kleine hummeltjes rond. Een van hen vloog me werkelijk direct aan en hing het hele bezoek ongeveer op mijn nek. Heel aandoenlijk is dat. Je zou ze zou mee willen nemen naar Nederland. Bij de pleegmoeder van 67 wonen nu dus Amos en een meisje van 22, die ook weer 2 kinderen heeft. Samen met Samuel maakt dat 6 personen die leven in een ruimte van 2,5 bij 3,5 meter. Ze slapen op 2 bedden, dus dat is 3 personen per bed. Dat zet je pas echt met beide benen weer op de grond. Wel is het zo dat ze kinderen gelukkig zijn daar, maar dat is ook omdat ze niet beter weten. Gelukkig beseffen ze nog niet wat hun toekomst hoogstwaarschijnlijk zal zijn. Namelijk 70% van de volwassenen daar heeft 6 maanden werk en is de andere 6 maanden werkloos. Als ze werken verdienen ze tussen de 3,5 en 5 euro per dag voor 12 uur werken! Naast deze ingrijpende tour zijn we ook nog naar het Addo National Park geweest waar ze 650 olifanten schijnen te hebben, we hebben er 1 in de verte gezien ;) ach ja, je moet ook een beetje geluk hebben. Wel indrukwekkend om met je eigen auto tussen de dieren te rijden. Daarna zijn we nog naar een Cheetah rehabilitation center geweest waarbij ik een cheetah mocht aaien. Rianne durfde het niet aan, we werden namelijk overdonderd door het aanbod om als afsluiting van de informatie tour nog even de diertjes te mogen aaien. Bizar, dus check de foto’s.

Na deze pittige 2 dagen zijn we via Port Elizabeth naar Johannesburg gevlogen. We hebben de huurauto opgehaald en zijn direct 500 km gereden naar het dorpje Sabie. Uiteraard zijn we even goed verdwaald, na 10 km in de middle of nowhere gereden te hebben op een pad wat met een 4x4 al spannend genoeg is, zijn we toch maar omgedraaid en hebben we hetzelfde pad weer terug gereden. Op de kaart lijkt het echt gewoon een goede weg te zijn, maar ja.. In Sabie logeerden we 1 nacht op een super mooi landgoed met een enorm gezellig en hartelijk ouder echtpaar uit Engeland. Je werd bijna behandeld alsof je een kind van hun was. Dus we zijn goed vertroeteld. We hebben lekker gegeten en uitgerust. Ze hadden een enorme waterval op hun terrein, die we echt moesten zien. We konden de hond meenemen volgens het echtpaar en die heeft ons de weg geleid. Elke keer keek hij achterom of we hem nog wel volgden. Enorm cool! Zie foto’s voor de uitzichten op de waterval.

De volgende dag zijn we via de panorama route naar Hoedspruit gereden. Ik kan er lang over uitweiden, maar kijk gewoon naar de foto’s. Een super mooie route heeft ons naar fenomenale uitzichten en krachtige watervallen geleid. De natuur is adembenemend!

Sinds zaterdag zitten we in Hoedspruit waar we gisteren een hele dag in het Krugerpark hebben rondgetoerd, we zaten in een open wagen en kregen veel uitleg over de grote dieren, vogels en andere beesten. 12 uur lang rondhobbelen in zo`n safari auto is best pittig kan ik je zeggen, je bent continu aan het turen of je wildlife ziet en in 35 graden is dat enorm vermoeiend. We hebben (nog) geen leeuwen of cheetha of luipaard gezien maar giraffen en olifanten van dichtbij wel.

Vanochtend hebben we een bushwalk gedaan, we liepen tussen de giraffen wat op zich al best gevaarlijk is. Ze kunnen enorm hard trappen, 1 trap kan een leeuw met gemak doden! Dus kun je na gaan…Heel even ging ons hartje tekeer want er kwam er 1 op ons aflopen, we liepen terug naar de auto en toen stopte de giraf..pfff! Wat ons de stuipen op het lijf gejaagd heeft was wel de Goudenwebspin. Dit is een grote spin die goudkleurige draden spint, wel erg mooi. Tijdens de gamedrive door de bosjes gingen we erdoorheen en gaven we een harde klap op de auto zodat de ranger moest stoppen. Precies op tijd want de spin zat nog geen meter van ons vandaan!

Morgenochtend om 06.00 uur vertrekken we naar onze laatste locatie, Welgevonden.  Ook hier zullen we nog een aantal keren op safari gaan, tevens in een big-five reservaat. De Big Five staat voor de 5 meest indrukwekkende dieren in het park, namelijk de olifant, de leeuw, het luipaard, de neushoorn en de buffel. Hopelijk zullen we dan wel de leeuwen, de neushoorn en het luipaard ontmoeten!

Met een beetje mazzel zullen we de dag van vertrek nog een verhaaltje posten!

Liefs ons